Vakantie is een weerzien met ondergrondse werelden. Donkere tunnelbuizen, uitgehouwen in rots, belegd met ijzeren staven, strekken zich uit onder de stad. Aan de stroom voortrazende voertuigen komt geen eind. 24/7 is er beweging in de neonverlichte stations. Ga, ga, gaan, gaan, mensen haasten zich, wurmen zich door de automatische deuren. Uiterlijk onbewogen loop ik door de massa, het krioelt hier, ik zoek rust. Ergens aan het eind zijn de uitgangen. Ik moet daar nu niet heen. Ik zoek rust. Roltrappen aan het eind. Ze bewegen zich onvermoeibaar voort. Lijken te verdwijnen in de oneindigheid. Raar, Oneindige beweging maar toch rust. De onderwereld komt tot rust. Er daalt rust over me heen. Nu is het tijd om te ontspannen. Rust in beeld.
